Przejdź do zawartości

Menoetius (księżyc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Menoetius
Odkrywca

William J. Merline, Laird M. Close, N. Siegler, D. Potter, C.R. Chapman, C. Dumas, F. Menard i D.C. Slater

Data odkrycia

29 października 2001

Tymczasowe oznaczenie

S/2001 (617) 1

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

680 ± 20 km

Mimośród

0,02 ± 0,02

Okres obiegu

4,283 ± 0,004 d

Własności fizyczne
Średnica równikowa

112,6 ± 3,2 km

Masa

(1,36±0,11) × 1018 kg

Średnia gęstość

0,8? g/cm³

Okres obrotu wokół własnej osi

równy okresowi obiegu?

Temperatura powierzchni

110 K

Menoetius, pełna nazwa (617) Patroclus I Menoetius, oznaczenie prowizoryczne S/2001 (617) 1księżyc planetoidy (617) Patroclus z grupy planetoid trojańskich Jowisza. Nazwa składnika pochodzi od Menojtiosa (Menoetiusa), syna Aktora i ojca Patroklosa w mitologii greckiej.

Ze względu na niewiele mniejsze rozmiary od głównego składnika, należy raczej mówić o tym układzie planetoida podwójna. Menoetius ma ok. 112 km średnicy (Patroclus zaś ok. 122 km). Odległość między tymi ciałami wynosi 680+/-20 km. Ciała te obiegają wspólny środek masy w czasie 4,3 dnia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]